Szynszyle to inteligente, społeczne i ciekawskie zwierzęta. Potrzebują dużo ruchu – uwielbiają biegać i skakać. Ostatnim miejscem, w którym mogłyby czuć się komfortowo, są klatki na fermie futrzarskiej. Przedstawiamy kilka ciekawostek na temat tych niezwykłych zwierząt. O ilu z nich nie wiedzieliście?
1. Długość życia szynszyli
Szynszyle, jak na tak małe zwierzęta, żyją bardzo długo. Na wolności jest to około 8 – 10 lat. Natomiast w warunkach domowych, przy dobrej opiece długość ich życia wynosi 15 – 20 lat, a czasami nawet więcej. Najstarsza szynszyla na świecie miała na imię Radar i żyła 29 lat i 229 dni. Tym samym została wpisana do księgi Rekordów Guinnessa.
2. Higiena
Szynszyle bardzo lubią dbać o wygląd i higienę. Dla zachowania odpowiedniej czystości swojego futerka, kąpią się w pyle wulkanicznym. Jest to jedno z podstawowych, naturalnych zachowań, które jest konieczne dla zachowania ich dobrostanu psychicznego.
3. Sierść szynszyli
Sierść szynszyli jest bardzo miękka i gęsta. Wszystko dlatego, że z jednego mieszka włosowego wyrasta około 70 bardzo cienkich włosków (z mieszka włosowego człowieka wyrasta tylko jeden włos). Pył wulczaniczny doskonale usuwa z ich sierści zanieczyszczenia i drobinki tłuszczu.
4. Zęby szynszyli
Szynszyle mają po 20 zębów. Charakterystyczne dla wyglądu gryzoni siekacze, czyli te widoczne gołym okiem (dwa górne i dwa dolne). Mają również 16 zębów policzkowych (4 zęby przedtrzonowe i 12 zębów trzonowych), których istnienia do dnia dzisiejszego niewiele osób jest świadomych. Od siekaczy oddziela je diastema, czyli przerwa.
Zęby szynszyli rosną przez całe ich życie. U zdrowych osobników mają kolor intensywnie żółty do pomarańczowego. Co ciekawe, małe szynszyle rodzą się już z sierścią i zębami. Wzrost ich zębów zaczyna się jeszcze przed narodzinami, a wkrótce po nich młode szynszyle zaczynają próbować stałego, twardego pokarmu.
5. Pochodzenie szynszyli
Szynszyla Mała (Chinchilla Lanigera) pochodzi z Ameryki Południowej. Naturalne środowisko występowania szynszyli małej to surowe, suche tereny położone na zboczach Andów (północno-środkowe Chile), na wysokości od 400 do 1650m n.p.m. Tereny te są skaliste i piaszczyste, występuje tam typowa dla tego regionu uboga roślinność: m. in. krzewy, zioła, sukulenty i kaktusy.
Szynszyle swoje nory budują nieopodal skał. Blisko wejścia do nory często znajduje się krąg czystego pyłu, w którym zwierzęta te się kąpią. Głównym pokarmem szynszyli małej na wolności są zioła i trawy. Preferują pokarm bogaty we włókno, nie przepadają za nasionami i strąkami rodzimej roślinności.
6. Gatunek zagrożony
W tym momencie, szynszyle w swoim naturalnym środowisku występują prawie wyłącznie na terenie rezerwatu Reserva Nacional Las Chinchillas w Chile. Poza rezerwatem żyje tylko kilka kolonii tych zwierząt. W czerwonej księdze gatunków zagrożonych szynszyla mała jest klasyfikowana jako gatunek krytycznie zagrożony wyginięciem z tendencją wzrostową.
7. Szynszyle to zwierzęta społeczne
Szynszyle są zwierzętami silnie stadnymi i społecznymi. Na wolności żyją w koloniach liczących od killku do kilkuset osobników. Mają bardzo bogatą wokalistykę. Porozumiewają się wydając szeroką gamę dźwięków. Sympatię okazują sobie wzajemnym czyszczeniem futra i przytulaniem się do siebie.
Prowadzą nocny tryb życia – polują na nie wszystkie drapieżniki, więc ze względu na swoje bezpieczeństwo przesypiają dzień. Ich największa aktywność przypada od późnych godzin wieczornych do wczesnego ranka.
Tekst i zdjęcia: Agata Osińska
Źródła:
- Artykuł na podstawie książki „Z szynszylą pod jednym dachem” (K. Chmiel, A. Drzewiecka, E. Radkiewicz-Malinowska) i broszur edukacyjnych wydanych przez Stowarzyszenie Miłośników Szynszyli Małej (http://stowarzyszenie.forum-szynszyla.pl/). Polecamy je przede wszystkim obcnym i przyszłym opiekunom szynszyli.
- „Szynszyla mała, czyli nocny harcownik”: https://www.polskieradio.pl/7/9036/Artykul/2658317,Szynszyla-mala-czyli-nocny-harcownik